Uvriježeno je mišljenje da su prirodno plavokosi ljudi isključivo bijelci, ali ovu tvrdnju pobijaju Melanežani, plavokosi narod koji živi u Okeaniji, istočno od Papue Nove Gvineje.
Moderna nauka se slaže da je prvi čovjek došao iz Afrike, koju je napustio prije oko 200.000 godina. Ova tvrdnja zasnovana je kako na arheološkim dokazima, tako i na rezultatima temeljnih DNK analiza.
Drevni Afrikanci su migrirali ka istoku, zapadu i sjeveru, formirajući tako grupe naroda koje poznajemo danas. Veći dio onih koji su napustili Afriku vremenom je gubio originalne rasne karakteristike, odnosno crnu boju kože, međutim melanežanski narod ne samo da je zadržao boju kože, već je razvio i jednu neobičnu karakteristiku: plavu kosu.
Na melanezijska ostva su stigli prije oko 65.000 godina i predstavljaju najveću grupu autohtonih crnaca izvan Afrike.
Ova mala etnička grupacija ima najveći postotak plavokosih ljudi od svih neevropskih zemalja – čak 10 odsto populacije je plavo!
Postojanje ove populacije srušilo je pretpostavku da samo bijelci mogu biti plavokosi, ojačavši pritom tvrdnju da je Afrika kolijevka čovječanstva. Postoji nekoliko teorija zbog čega Melanežani imaju plavu kosu… Prva je da se genetika izmijenila zbog izloženosti suncu i soli, a druga zbog konzumacije velikih količina ribe.
Kanadski genetičar Šon Majls pomoću uzoraka sline i kose napravio je genetsku analizu više od hiljadu stanovnika Solomonskih ostrva. Uporedivši 43 plavokosa i 42 smeđokosa ostrvljana otkrio je da plavi ljudi nose dvije kopije mutirajućeg gena, koji je prisutan u 26 odsto stanovništva ostrva. On je zaključio i da Melanežani imaju izvorni gen TYRP1, koji je djelimično odgovoran za plavu kosu i melanin, a taj gen ne postoji kod bijelaca.
Riječ je o recesivnom genu koji je češći kod djece nego kod odraslih, s tim da kako pojedinac sazrijeva – njegova kosa može potamniti.
To doprinosi teorijama da su crni Afrikanci bili prvi homo sapiensi i da su sve rase proizašle iz crne afričke rase. Donedavno su Melanežani prakticirali hanibalizam, lov na glave, otmice i ropstvo, ali nakon kontakta s Evropljanima prihvatili su hrišćanstvo, ali i dalje ih više od 90 odsto živi ruralnim životom.
JEZIK I KULTURA
Najveći broj stanovnika Melanezije govori nekim papuanskim jezikom, ili nekim austronežanskim jezikom, naročito malajsko-polinežanske grane.
Ostali jezici kojim govore Melanežani su uglavnom pidžini i kreolski jezici, poput tok pisina, jezika hiri motu, solomonski i papuanski malajski. Uglavnom nastanjuju široki prostor od istočne Indonezije (ostrvo Nova Gvineja) na zapadu do ostrva Vanuatu i Fidži na istoku. Od Polinežana se razlikuju drugačijim rasnim tipom.
Istraživanje iz 2011. godine je pokazalo da su oko 92,1 odsto Melanežana hrišćani.