Bile su potrebne 42 godine, ali sahrana Josipa Broza Tita više nije najposjećenija državna sahrana u istoriji. Za malo ju je nadmašio državni pogreb britanske kraljice Elizabete.
Sahrana predsjednika Jugoslavije 8. maja 1980 bila je najposjećenija po broju prisutnih političara i državnih delegacija. Prisutni su bili četiri kralja, šest prinčeva, 22 premijera, 31 predsjednik i 47 ministara spoljnih poslova.
Tito je bio popularan vođa u zemlji i inostranstvu. Ujedinio je Jugoslaviju i bio je jedan od osnivača Pokreta nesvrstanih koji je zauzeo neutralan stav između SAD i SSSR tokom Hladnog rata.
Na ceremoniji državne sahrane kraljice Elizabete u ponedjeljak okupilo se 2.000 zvanica, uključujući 18 monarha, 55 predsjednika and 25 premijera, prenosi Blic.
Aktivistkinja i spisateljica Arnesa Buljušmić-Kustura napisala je na Tviteru da sahrana kraljice ipak nije uspjela da nadmaši Titovu. Međutim, kada se uporedi broj zemalja članica Ujedinjenih nacija koje su poslale svoje delegacije, vidi de da kraljičina sahrana ima tijesnu prednost.
Titovoj sahrani su prisustvovali predstavnici 128 zemalja, što je 83 odsto od tadašnje 154 članice UN. Nasuprot tome, kraljičinoj sahrani je prisustvovalo 167 državnih delegacija, što je 86,5 odsto od sadašnjih 193 država članica UN.
Ko je došao, a ko ne na sahranu kraljice Elizabete
Zvaničan spisak gostiju nije objavljen, ali se unaprijed znalo da na sahranu dolazi više od 500 lidera i zvaničnika iz cijelog svijeta. Srbiju je predstavljala premijerka Ana Brnabić, koja je u Vestminstersku opatiju došla sa parnerkom Milicom Đurić.
Na sahranu su došli američki predsjednik Džo Bajden, kao i brazilski predsjednik Žair Bolsonaro i predsjednik Južne Кoreje Jun Suk Jel. Došao je i francuski predsjednik Emanuel Makron, kao i predsjednica Evropske komisije Ursula fon der Lajen. U Londonu je bio i hrvatski predsjednik Zoran Milanović. Predsjednik Turske Redžep Tajip Erdogan bio je pozvan, ali ipak nije lično prisustvovao zbog drugih obaveza.
Prisustvovali su i lideri većine bivših britanskih kolonija. Iz zemalja Komonvelta došli su kanadski predsjednik Džastin Trudo, novozelandska premijerka Džasinda Ardern i premijer Australije Entoni Albanez.
Kineski predsednik Si Đinping dobio je poziv, ali kako mediji navode, Peking je poslao “delegaciju na visokom nivou”, predvođenu potpredsednikom Vang Ćišanom.
Predstavnici Sirije, Venecuele i Avganistana nisu bili pozvani, dok su pozivi Sjevernoj Кoreji i Nikaragvi upućeni samo ambasadorima. U Londonu se nisu pojaviti ni lideri i zvaničnici Rusije, Bjelorusije i Mjanmara.
Na sahranu su otputovati japanski car Naruhito i carica Masako, a pridružili im se i članovi nekoliko evropskih kraljevskih porodica, među kojima je i porodica Karađorđević.
Sahrana koja je zaustavila svijet
Tito je umro u Ljubljani 4. maja 1980. godine, a dok je njegovo tijelo Plavim vozom putovalo ka Beogradu, na beogradski aerodrom počele su da pristižu strane delegacije.
Sahrane Vinstona Čerčila i Šarla de Gola su, u smislu veličine i pompe, bile veoma slične Titovoj – rekao je Džefri Svejn, profesor emeritus Univerziteta Glazgov i autor “Titove biografije”.
U Beogradu se sliilo 218 delegacija iz 126 zemalja, zabilježili su u knjizi “Titova posljednja bitka” autori Stane Ivanc i Radoslav Mirosavljev.
Iz raznih izvještaja vidimo da je to bio najveći broj stranih delegacija na visokom nivou koje su se sastale – rekao je Ivan Ivanji, književnik i Titov prevodilac.
Sve svjetske agencije prenijele su kao hitnu vijest o Brozovoj smrti, a u Alžiru je prekinuto zasjedanje centralnog komiteta koji je minutom ćutanja odao počast jugoslovenskom predsedniku. U Jugoslaviji je proglašena sedmodnevna žalost.
I sama Elizabeta II prisustvovala je Titovoj sahrani. Pored nje, u Beogradu su se tog 8. maja okupili Margaret Tačer (Velika Britanija), Helmut Šmit (Zapadna Njemačka), Leonid Brežnjev (Sovjetski Savez), Hua Guofeng (Кina), Indira Gandi (Indija), Sadam Husein (Irak), Hosni Mubarak (Egipat), Mengistu Haile Mariam (Etiopija), Julius Nierere (Tanzanija) i Кenneth Кaunda (Zambija). Američki predsjednik Džimi Кarter preskočio je sahranu kako bi izbjegao susret sa Sovjetima usred predsedničke kampanje za reizbor (koji je izgubio) i umesto toga poslao potpredsjednika Voltera Mondejla i njegovu majku.
Među prisutnim monarhima bili su kraljevi Belgije, Švedske, Norveške i Jordana.
/SrpskaInfo/