Usora je uvijek pripadala Doboju, ali je jedno vrijeme posmatrana kao zasebna cjelina. Iako nikada nije imala širu autonomiju, kao privredna zona je jedan period imala specifičan status.
Uspostavljanjem Kraljevine SHS, Usora je nastavila svoj tempo rada i razvoja, sa nekim izmjenama, a jedna od njih je otvaranje ugostiteljsko-hotelskih objekata koji su nazvani ”svratište”. Jedno takvo je bilo pored same željezničke stanice na Usori i nosilo je naziv ”Venecija” a sastojalo se od: u prizemlju restoran i kafeteriju ili bife, a na spratu sobe za spavanje i a to je objekat na lijevoj strani ove razglednice, dok se na desnoj strani nalazi Zadružni dom Usora gdje je bila otkupna stanica za šećernu repu za potrebe dobojske Šećerane. Na fotografiji vidimo cijelo polje šećerne repe, i veći dio područja današnjeg naselja Usora je bio pod zasadom ove agrokulture.
Danas se na mjestu svratišta ”Venecija” nalazi objekat firme ”Energotehnika”, a na mjestu Zadružnog doma, koji je porušen vjerovatno u savezničkom bombardovanju Doboja 1944. godine, danas se nalazi Dom kulture Usora koji je izgrađen nakon Drugog svjetskog rata, i veoma je sličan originalnoj zgradi.