Prije tačno 40 godina rukometaši Barselone osvojili su prvi evropski trofej, tako što su “kupili” domaćinstvo u finalu i izbjegli dolazak u Doboj.
FC Barcelona Handbol je najtrofejniji rukometni klub na svijetu – čak 11 puta prvak Evrope, peterostruki pobjednik Kupa pobjednika kupova, osvajač 30 titula španskog prvaka… Prvi evropski trofej, Kup pobjednika kupova, Katalonci su osvojili na današnji dan prije tačno 40 godina, a protivnik u finalu bio je jugoslovenski i bh. klub – Sloga Bosnaprevoz iz Doboja! Nastup na evropskoj sceni Dobojlije su osigurale plasmanom u finale Kupa Jugoslavije 1983. godine. Slavna Metaloplastika je bila prejaka u finalu i zabilježila pobjedu 27:20, a kako su Šapčani bili najbolji i u prvenstvu – Sloga je dobila priliku da igra u Evropi.
Prvi protivnik Sloge u evropskom takmičenju bio je francuski Stade Marseille, klub koji će kasnije čak biti pobjednik Kupa kupova (1993). No, u prvoj polovini ‘80-ih postojala je razlika u kvalitetu između francuskog i jugoslovenskog rukometa: Sloga pobjeđuje u obje utakmice 24:17, odnosno 41:32. U četvrtfinalu puleni trenera Josipa Glavaša igraju s još jednim predstavnikom danas jake rukometne nacije – norveškim klubom Fredersborg iz Osla i ponovo bilježe dvije pobjede – 23:19 i 30:21.
Najteži ispit bili su polufinalni susreti s mađarskim Volan Szegedom (Pick Szeged), danas redovnim učesnikom Lige prvaka. U prvoj utakmici u Szegedu je bh. i jugoslovenski klub napravio podvig i zabilježio trijumf 26:24. Revanš u Doboju bio je dramatičan, Mađari su pobijedili 26:25, ali su ostali kratki za jedan gol: Sloga je izborila finale Kupa evropskih pobjednika kupova protiv Barselone.
Tokom ‘80-ih godina često se dešavalo da bogatiji zapadni klubovi “kupuju” domaćinstvo jedne ili obje evropske utakmice, dok bi zauzvrat protivnik dobio pokriven jednogodišnji budžet. Kao što je 1982. godine sarajevski Željezničar pristao na samo jednu utakmica finala Kupa IHF-a protiv Gummersbacha, tako su i u upravi Sloge, uprkos brojnim kritikama javnosti, procijenili da je bolje prihvatiti ponudu protivnika u finalu – velike Barselone – i odigrati samo jednu utakmicu u Palati Blaugrana.
Reporter španskog dnevnika “El Pais” uoči finala je doputovao u Doboj i napravio reportažu o protivniku Barselone. Iz razgovora s Dinom Karalićem, generalnim sekretarom RK Sloga, saznao je da su Dobojlije “prodali” domaću utakmicu finala za 20.000 švicarskih franaka plus sve troškove putovanja i boravka u Barseloni. Izvještač “El Paisa” je ovaj potez nazvao logičnim jer, po njegovom pisanju, članovi uprave i skoro svi igrači žive od drugih poslova – oni su poslovođe supermarketa, tehničari industrijskih mašina, studenti medicine, željeznički radnici…
“Na obalama Bosne i dvije manje rijeke nalazi se Doboj, grad od 30.000 stanovnika, u kojem se u martu tope posljednje pahulje s minareta džamija i zvonika hrišćanskih hramova. Mještani su 1952. godine u lokalnom školskom dvorištu otkrili rukomet. Igra koja se mještanima činila kao kriva varijanta fudbala, učiniće Doboj poznatim svim jugoslovenskim ljubitelja sporta, prvo u nižim rangovima, da bi se 1980. godine Sloga plasirala u Prvu jugoslovensku ligu”, pisalo je u reportaži “El Paisa” iz Doboja.
Ponuda katalonskog kluba bila je izdašna jer Barselona, i pored velikih novčanih ulaganja, dotad u vitrinima nije imala nijedan evropski trofej. Tako su 25. marta 1984. u Blaugrani u finalu Kupa pobjednika kupova na megdan Barseloni istrčali Zlatko Radomirović, Goran Stojić, Suad Žepčan, Ismir Brkić, Drago Matijević, Muhamed Memić, Zoran Dokić, Zoran Zubak, Drago Jovović, Dragomir Čačić, Faruk Helić i Željko Đurđić, koje je s klupe predvodio Josip Glavaš.
Prvo ime Barselone bio je Erhard Wunderlich (1956-2012), koji je, zanimljivo, dvije godine ranije predvodio ekipu Gummersbacha u finalu Kupa IHF-a protiv Željezničara, takođe u jednoj utakmici. Za Barsu su igrali i jugoslovenski reprezentativac Petrit Fejzula, španske zvijezde Cabanas, Sagalés i Serrano, a s klupe ih je, u svojoj prvoj trenerskoj sezoni, predvodio Valero Rivera López, danas poznat kao najtrofejniji klupski trener u istoriji rukometa.
Osim što su bili gosti u finalu, rukometaši Sloge imali su još jedan hendikep. Norveške sudije Antonsen i Bolstadt zauzeli su kriterijum koji nije odgovarao Dobojlijama, čija se igra bazirala na čvrstoj odbrani. Uz to, od početka se “razbranio” 19-godišnji golman Barselone Miguel Herrero, zamjena za standardnu “jedinicu” Felixa, koji zbog povrede nije trenirao sedmicu uoči finala. Već u 5. minutu je Barsa povela 3:0, polovinom prvog dijela je prednost domaćina narasla na +5 (7:2).
Veliki problem za Slogu bio je slab učinak najubojitih napadača Drage Jovovića i Zorana Zubaka. Obojicu su mučile povrede, pa su u finale ušli nedovoljno spremni, što se odrazilo na nastup. Dovoljno je pomenuti da je reprezentativac Drago Jovović postigao samo dva pogotka iz 10 šuteva, dok je Zubak pucao osam puta i postigao tek jedan gol. Umjesto Jovovića i Zubaka, igru Sloge nosili su Zoran Dokić, Faruk Helić i Muhamed Memić, ali nisu mogli spriječiti veliki zaostatak na poluvremenu (13:7).
U nastavku je Sloga zaigrala znatno bolje. Dobojlije su efikasnije u napadu, igraju sjajnu odbranu na Wunderlichu i polako se topi prednost Katalonaca. Pet minuta prije kraja Sloga dolaza na samo dva pogotka zaostatka (22:20). Međutim, nije bilo ni vremena ni snage za potpuni preokret i Barselona je slavila pobjedu (24:21) i prvi evropski trofej u klupskoj istoriji. U naredne četiri decenije će Barsa osvojiti 11 evropskih titula, još četiri trofeja u Kupu pobjednika kupova i jedan u Kupu EHF-a. A sve je počelo protiv Sloge i ko zna šta bi se desilo da je odigran revanš u Doboju…
Barselona – Sloga 24:21 (13:7)
Barselona, 25. mart 1984. Palau Blaugrana. Gledalaca 3.000. Sudije: Antonsen i Bolstadt (Norveška).
BARCELONA: Herrero, Félix, Cabanas (7), Castellví, Uría (5), Wunderlich (3), Serrano (4), Sagalés (1), Casasayas (1), Fejzula (3), Sala, Melo, Félix. Trener: Valero Rivera.
SLOGA BOSNAPREVOZ: Đurđić, Dokić (5), Matijević (1), Stojić (1), Memić (3), Zubak (1), Jovović (2), Žepčan, Brkić (3), Helić (5), Čačić, Radomirović. Trener: Josip Glavaš.
/J. Mržljak, scsport.ba/