[ad_1]
BEOGRAD – Švedska kraljevska akademija dodijelila je Peteru Handkeu ovogodišnju Nobelovu nagradu za književnost, čime je pala u vodu teza da ovaj veliki austrijski pisac zbog svojih uvjerenja, najviše zbog podrške Srbiji i Srbima, nikada neće dobiti ovo priznanje, piše “Sputnjik”.
U tekstu pod nazivom “Kako je i Srbija poslije Andrića dobila još jednog nobelovca” navedeno je da je Handke zbog stava da krivicu za rat ne treba svaljivati na srpsku stranu, postao otpadnik svjetske intelektualne zajednice.
“Sputnjik” je podsjetio da Handkeovo prijateljstvo sa Srbima počinje sredinom devedesetih godina 20. vijeka, kada je posle putovanja u BiH napisao esej “Pravda za Srbiju”.
“Nikada nisam govorio o državi i nikada nisam bio državni pisac. Ja sam pisac predjela, pisac ljudi i toga u kojoj su mjeri oni različiti u toj prirodi. Ja sam antiistorik, vjerujem u prirodu i u pojedince. To je za mene književnost”, objasnio je Handke, kojeg je Nobelov žiri prepoznao zbog “uticajnog rada, koji korišćenjem neobičnog jezika istražuje perifernost i posebnost ljudskog iskustva”.
U tekstu se navodi da je Handke u znak protesta protiv bombardovanja SR Jugoslavije vratio Bihnerovu nagradu, a od njemačkog ministra zahtijevao da mu vrati sve njegove knjige.
Ni novčana vrijednost nagrade “Hajnrih Hajne” (50.000 evra) nije spriječila Handkea da je odbije, zato što su se njegovom izboru usprotivili neki njemački političari.
“Sputnjik” ističe da je Handke “imun na duhovnu i društvenu klimu zapadnog svijeta” dolazio u Srbiju, na Kosovo i Metohiju i tražio prijatelje u Orahovcu i Velikoj Hoči, te da se javno i oštricom riječi protivio jednostrano proglašenoj nezavisnosti Kosova, tvrdeći da se država ne može graditi na mržnji.
“Mržnja prema Srbima je jedino što vodi Albance, među njima tek prohodala djeca mrze Srbe i kamenuju autobuse”, podsjeća se u tekstu na Handkeove riječi.
On je svojevremeno priznao da zbog NATO agresije na SR Jugoslaviju osjeća “gađenje prema ljudskoj vrsti”, a zagovornik je ideje da još samo u Srbiji i Republici Srpskoj “živi istinska Evropa”.
“Za moju epopeju o ljudskosti nema vjerodostojnijih tragičara od Srba”, govorio je Handke i godinama svakim gestom potvrđivao dosljednost svog stava, ističe se u tekstu.
[ad_2]